آشنایی با انواع ریدایرکت
انواع ریدایرکت را بشناسید
ریدایرکت با توجه به هدفی که دارد انواع متفاوتی به خود می‌گیرد که با وجود عملکردی مشابه، در مدت زمان انتقال با یکدیگر تفاوت دارند. در این بین، ریدایرکت های 301 و 302 از کاربرد و اهمیت بیشتری برخوردارند.
ریدایرکت 301 با هدف انتقال دائم و همیشگی صفحات انجام می‌شود، اما ریدایرکت 302 به معنای انتقال موقت صفحات به آدرس جدید است. برای فهم ساده‌تر و آشنایی بیشتر با انواع ریدایرکت سعی می‌کنیم هر یک از این موارد را همراه با یک مثال بررسی کنیم.
ریدایرکت 301 (ریدایرکت دائم)
فرض کنید آدرس یکی از صفحات وب سایت که از بازدید بالایی برخوردار است تغییر می‌کند. اینک تنها انتقال آدرس صفحه مد نظر نیست بلکه حفظ ارزش و رتبه آدرس پیشین نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این حالت می توانیم با استفاده از ریدایرکت 301 علاوه بر انتقال آدرس قدیم به آدرس جدید و هدایت کاربران و موتورهای جستجوگر به آن، ارزشی که تا پیش از این موتورهای جستجو برای آدرس قدیم قائل بودند را نیز به آدرس جدید منتقل کنیم. به عبارت دیگر با بهره گیری از ریدایرکت 301 آدرس جدید را در دیتابیس موتور جستجو جایگزانواع ریدایرکت را بشناسید
ریدایرکت با توجه به هدفی که دارد انواع متفاوتی به خود می‌گیرد که با وجود عملکردی مشابه، در مدت زمان انتقال با یکدیگر تفاوت دارند. در این بین، ریدایرکت های 301 و 302 از کاربرد و اهمیت بیشتری برخوردارند.
ریدایرکت 301 با هدف انتقال دائم و همیشگی صفحات انجام می‌شود، اما ریدایرکت 302 به معنای انتقال موقت صفحات به آدرس جدید است. برای فهم ساده‌تر و آشنایی بیشتر با انواع ریدایرکت سعی می‌کنیم هر یک از این موارد را همراه با یک مثال بررسی کنیم.
ریدایرکت 301 (ریدایرکت دائم)
فرض کنید آدرس یکی از صفحات وب سایت که از بازدید بالایی برخوردار است تغییر می‌کند. اینک تنها انتقال آدرس صفحه مد نظر نیست بلکه حفظ ارزش و رتبه آدرس پیشین نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این حالت می توانیم با استفاده از ریدایرکت 301 علاوه بر انتقال آدرس قدیم به آدرس جدید و هدایت کاربران و موتورهای جستجوگر به آن، ارزشی که تا پیش از این موتورهای جستجو برای آدرس قدیم قائل بودند را نیز به آدرس جدید منتقل کنیم. به عبارت دیگر با بهره گیری از ریدایرکت 301 آدرس جدید را در دیتابیس موتور جستجو جایگزین آدرس پیشین می کنیم.
ببینید، اساساً زمانی که یک مرورگر یا موتور جستجو یا هر چیزی که تقاضا یک صفحه از سایت را می‌کند، اولین پیغامی که دریافت می‌کند کد وضعیت (یا Status Code) است. این Status Code می‌تواند Status Code 200 باشد که مرورگر شما می‌گوید همه چیز درست است و صفحه مورد نظر در درسترس است یا می‌تواند کد 404 باشد که به مرورگر اطلاع می‌دهد صفحه‌ای که به دنبال آن است وجود ندارد (ارور 404)، یا می‌تواند کد 500 باشد که نشان دهنده‌ی بروز یک مشکل در سرور است.
ریدایرکت 301 نیز در حقیقت یک نوع Status Code است که به موتور جستجو یا مرورگر می‌گوید صفحه‌ای که به دنبال آن هستید از اینجا نقل مکان کرده است و بهتر است در آدرس جدید به دنبال آن صفحه بگردید. مرورگرها و موتورهای جستجو پس از دریافت این پیغام، به سرعت آدرس جدید را به کاربر نمایش می‌دهند. شما هر زمانی که می‌خواهید آدرس صفحه خود را به طور دائم و همیشگی تغییر دهید، باید از ریدایرکت 301 استفاده کنید.
در حقیقت، جهت تغییر مسیر آدرس یک سایت، انواع مختلفی از ریدایرکت نوع 300 وجود دارد. در کنار ریدایرکت 301 و 302، ریدایرکت‌های 305 و 307 نیز وجود دارد که عملکردشان تقریباً مشابه با عمکلرد ریدایرکت 302 است. همین موضوع باعث می‌شود که اهمیت ریدایرکت 301 دو چندان شود.این آدرس پیشین می کنیم.
ریدایرکت 302 (ریدایرکت موقت)
در ادامه تصور کنید که ناچارید یکی از صفحات ارزشمند خود را برای مدتی کوتاه و موقت از دسترس خارج یا به آدرس دیگری انتقال دهید. در حالت نخست کاربران پس از ورود به این صفحات با ارور 404 (به معنای حذف صفحه) مواجه می شوند. مشکل زمانی آغاز می‌شود که این آدرس ها پس از مدت کوتاهی از دیتابیس موتورهای جستجو حذف می شوند و تمام ارزش و ورودی های آن صفحه نیز از بین می رود. همچنین، استفاده از ریدایرکت 301 موجب انتقال دائمی این اعتبار، به آدرس جدید می‌شود. پس باید به دنبال راهکار دیگری باشیم.
در چنین مواردی، می‌توانید با استفاده از ریدایرکت 302 صفحه مورد نظر خود را به آدرس جدید منتقل کنید. با استفاده از این روش، نه تنها از به وجود آمدن ارور 404 جلوگیری می‌کنید، بلکه به موتورهای جستجو می‌فهمانید که این صفحه به طور موقت منتقل شده است و ممکن است دوباره به حال عادی بازگردد یا به طور دائم به آدرسی دیگر منتقل شود. به این ترتیب، ارزش و ورودی‌های صفحه همچنان در جای خود باقی خواهند ماند و آدرس موقت در موتورهای جستجو ایندکس نمی‌شود.
نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که موتورهای جستجو نسبت به ریدایرکت 302 کمی سخت گیر هستند و اگر مدت زمان زیادی از آن‌ها استفاده شود، موتورهای جستجو مانند ریدایرکت 301 با آن برخورد می‌کنند. بنابراین، تنها زمانی که می‌خواهید یک صفحه به طور موقت جا‌به‌جا شود و در موتورهای جستجو ثبت نشود از ریدایرکت 302 استفاده کنید.
ریدایرکت 307 (HTTP 1.1 Only)
علاوه بر ریدایرکت 302 برای انتقال موقت آدرس‌ها، از ریدایرکت 307 نیز می‌توان استفاده کرد. ریدایرکت 307 رفتاری مشابه با 302 دارد، اما یک تفاوت جزئی با ریدایرکت 302 دارد.
اینترنت بر پایه پروتکل HTTP (Hyper-Text Transfer Protocol) بنا نهاده شده، دارای دو ورژن 1.0 و 1.1 است. ریدایرکت 302 در هر دو نسخه به خوبی عمل می کند؛ در نسخه 1.0 با کد وضعیت Moved Temporarily (انتقال موقت) و در نسخه 1.1 نیز با کد وضعیت Found (یافت شده) آدرس ها را به طور موقت انتقال می دهد. در مقابل، ریدایرکت 307 تنها در ورژن 1.1 با کد وضعیت Moved Temporarily به درخواست ارسالی توسط مرورگر پاسخ می‌دهد.
در حقیقت، ریدایرکت 307 نیمی از ریدایرکت 302 است. بنابراین، به نظر ما تصمیم معقول و درست این است که تقریباً در همه‌ی موارد از ریدایرکت 301 و 302 استفاده کنید.
